borde1 1 m ertz; el borde de la mesa, mahaiaren ertza; en el borde del labio, ezpainaren ertzean; el borde de la jarra, pitxerraren ertza; en el mismo borde, ertz-ertzean.
2 (de camino, rÃo, mar) ertz, bazter, hegi goi: en el borde de la carretera, errepide bazterrean.
3 (de barco) karel, albo.
4 (inferior de prenda) barren.
• al borde del abismo, del precipicio, amildegi ertzean, amilburuan goi.
• (estar) al borde de, -tzeko zorian (egon): al borde del infarto, bihotzekoa izateko zorian, izateko bezperan.
borde2 1 adj (planta) makatz, txertaka.
2 (estúpido) tentel, ergelputz.
3 (antipático) zakar, erretxin.
bordear 1 t ertzetik joan, bazterretik ibili: bordeando el mar, itsas ertzetik, itsas bazterretik.
2 ertzean egon: las flores bordean el lago, loreak aintzira ertzean daude.
3 mugan egon: bordea los ochenta años, ia laurogei urte ditu; esto bordea el ridÃculo, irrigarrikeriaren mugan dago hori.